بررسی رابطه‌ی چاقی و مدت زمان تماشای تلویزیون در دانش‌آموزان مدارس مناطق مختلف شهر تهران در سال 1391

سابقه و هدف: چاقی بیماری مزمن و شایع‌ترین اختلال متابولیسم چربی است. روند صعودی چاقی در کودکان در دهه اخیر شکل نگران‌کننده به خود گرفته است. امروزه تلویزیون بخش مهم زندگی کودکان را در دنیا به خود اختصاص داده است. بچه‌ها اغلب هنگام تماشای تلویزیون فعالیتی ندارند و ورزش نمی‌کنند. این مطالعه در راستای بررسی ارتباط شیوع چاقی و ساعات تماشای تلویزیون در دانش‌آموزان ابتدایی دختران و پسران انجام شد. مواد و روش‌ها: دراین پژوهش توصیفی- مقطعی، ‏‏ساعات تماشای تلویزیون و شاخص توده بدنی 552 دانش‌آموز ابتدایی 8 منطقه از مناطق 22 گانه شهر تهران به روش نمونه‌گیری تصادفی اندازه گیری شد. BMI دانش‌آموزان براساس نمودار WHO محاسبه شد. داده‌ها ازطریق نرم‌افزار SPSS16 پردازش شد. یافته‌ها: بین 500 نمونه، دختران 5/7 % لاغر، 67/2 % دارای وزن طبیعی، 14/6 % اضافه وزن و12/5 % چاق بودند، بین پسران4/3 % لاغر، ‏ 59/6 % وزن طبیعی، 12/2 % اضافه وزن و 23/9 % چاق بودند. رابطه BMI و ساعات تماشای تلویزیون معنی‌دار مشاهده شد (002/0=p)‏‏، رابطه آماری معنی‌دار بین ساعات تماشای تلویزیون توسط والدین و دانش‌آموز (000p=) و بین وضعیت اقتصادی و ساعات تماشای تلویزیون توسط دانش‌آموز وجود دارد (033/0=p). رابطه ساعات تماشای تلویزیون و جنسیت، بعد خانوار، فعالیت فیزیکی ازنظر آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری: از آن‌جا که رابطه BMI و ساعات تماشای تلویزیون دانش‌آموز، هم‌چنین رابطه ساعات تماشای تلویزیون توسط والدین و دانش‌آموز معنی‌دار است لذا ممکن است افزایش آگاهی خانواده دراین زمینه، کاهش چاقی و عوارض متعاقب آن را به دنبال داشته باشد. واژگان کلیدی: تلویزیون، چاقی، دانش‌آموز